#4 "Najdłuższa podróż" Nicholas Sparks

Hej wszystkim!
Na pewno każdy z was, ma taka pozycję, która sprawiła, że pokochaliście książki. Ja tak właśnie mam dzięki N, Sparksowi. Kiedy kilka dobrych lat temu, przeczytałam jedną z jego książek, od razu wiedziałam, że muszę przeczytać wszystkie. Pomimo, że jego powieści mają pewien schemat (ale to zostawiam Wam do rozpracowania, żebyście czuli dreszczyk podniecenia jak to odgadniecie), to każda z nich jest inna, i na swój sposób wyjątkowa. Tylko Sparks potrafi tak pięknie pisać o miłości i myślę że każdy z Nas chciałby właśnie taką miłość przeżyć.

Gdybyśmy się nie spotkali, myślę, że moje życie nie byłoby kompletne. Przemierzałbym świat w poszukiwaniu ciebie, nawet gdybym nie wiedział, kogo tak naprawdę szukam.

Jedną z moich ulubionych, jest właśnie "Najdłuższa podroż" . Jej fabuła skupia się na dwóch historiach opowiadanych na przemian, lecz tak naprawdę jedną z nich jest retrospekcja. Są nią wspomnienia pewnego staruszka, Iry, weterana wojennego, który w obliczu śmierci wraca pamięcią do przeszłości, przywołując radości i smutki oraz swoją wielką miłość - żonę, Ruth.

Dziwne, myślę sobie, jak układa się nasze życie. Przypadkowe sytuacje w połączeniu ze świadomymi decyzjami, czynami i mnóstwem nadziei mogą ukształtować przyszłość, która wydaje się z góry zaplanowana.

Druga historia opowiada o świeżym, dopiero rozwijającym się uczuciu, pomiędzy Sophią, a Lukiem. Pochodzą oni z całkiem dwóch innych światów, a mimo to wydają się być sobie przeznaczeni. Sophia jest studentką ostatniego roku sztuki, która marzy o pracy w muzeum. On, natomiast, jest ujeżdżaczem byków, który naraża swoje życie w rodeo, aby uratować rodzinne ranczo.

Nie ma ojca, który uznałby jakiegokolwiek mężczyznę za odpowiednią partię dla swojej córki.

Akcja toczy się dwutorowa, a sam autor sukcesywnie buduje napięcie,doprowadzając w efekcie do przecięcia się losów obydwu par. I choć może, historie opisane w tej książce sprawiają wrażenie nieco naiwnych, niemożliwych i zbyt pięknych - to karmią dusze i przypominają o tym, jak często trwonimy czas na chwile, które tak naprawdę nic nie znaczą, i jak zwyczajnie zapomniany o tym co ważne, i o co powinniśmy walczyć , bo naprawdę warto.

Jak już masz się żenić, to tylko z kobietą mądrzejszą od ciebie. Po co miałbyś główkować sam?

Ową książkę polecam każdemu, komu choć raz przez myśl przeszło że prawdziwa miłość nie istnieje, że coś jest niemożliwe. Z tą powieścią, wszystko staje się możliwe. Uwierzcie mi, łzy będą Wam spływać po policzkach, a włoski staną dęba, przez dreszczyk emocji. Będziecie przeżywać radosne, jak i te smutne chwile z bohaterami, a kiedy skończycie stwierdzicie, że było warto, poświecić czas na przeczytanie tej historii i spojrzycie na swoje życie, przez inny pryzmat.