W zaczytanym świecie ...

Dziś przychodzę do Was z opowieścią, która wzrusza do łez. Niesamowite jest to, że ludzie w tak młodym wieku wiedzą i rozumieją więcej, niż nie jeden dorosły. Rozumieją to, czego nie jeden człowiek nie byłby w stanie pojąć. Takie krótkie zdanie, że ktoś nam bliski jest chory na raka, wywołuje w nas wiele emocji. W zależności od tego, jak bliska jest nam chora osoba, towarzyszą nam różne emocje. Czasem jesteśmy po prostu zaskoczeni, czasem smutni załamani, zszokowani lub wściekli na niesprawiedliwość losu. Wszystkie te uczucia wzmagają jeszcze bardziej, kiedy choroba dopada niewinne dziecko. Wtedy każdy z nas chciałby coś zrobić, żeby mu pomóc. Jeśli nie potrafimy sprawić cudów to staramy się sprawić, żeby życie chorego było wyjątkowe, nadać mu znaczenia. Bywamy nieporadni, czasem - naiwni, ale przecież mamy dobre intencje. W obliczu takiego dramatu nie ma zachowań idealnych... Bohaterką powieści jest szesnastoletnia Hazel, która cierpi na raka z przerzutami. Nie dopuszcza ona

Witajcie! ;)) To moja pierwsza przygoda z blogiem, ale mam nadzieję, że dzięki Wam szybko się nie skończy ;) Chciałabym Wam dzisiaj przedstawić książkę, która dogłębnie skradła moje serce. Możliwe, że dlatego iż wiem, przez co przeszła Jodi i doskonale ją rozumiem. Ale dzisiaj nie o mnie, tylko właśnie o tej młodej wojowniczce, więc przejdźmy do sedna ;) Każdy z nas, nawet w najgorszej sytuacji, ma nadzieję, że wszystko pójdzie po naszej myśli. Nadzieja jest czymś bardzo potrzebnym w ludzkim życiu. To właśnie ona pozwala wierzyć, że po ciemnej burzy wyjdzie słońce, a nawet tęcza, Nie zawsze po niej świat wygląda tak jak był, ale najważniejsze jest to, że nasze życie toczy się dalej, Istnieje wiele książkowych bohaterów, którzy właśnie dzięki nadziei stoczyli największe walki ze złem pokonując wroga, ale jest jeden wyjątek. Jest nim właśnie Jodi Ann Bickley, która istnieje naprawdę. Napisała książkę, która jest swego rodzaju pamiętnikiem, w którym opisuje całą, najprawdziwszą sie